Πρόκειται για ένα ανατρεπτικό βιβλίο. Ο Λαφάργκ, αν και πρωτεργάτης  στη γέννηση του Διεθνούς Σοσιαλιστικού Κινήματος, αποκαθηλώνει τη θεμελιώδη ιδέα των εργατικών διεκδικήσεων και του μαρξιστικού οράματος: το δικαίωμα στη δουλειά.

Για τον Λαφάργκ πρόκειται για μια “παρεξηγημένη τρέλα” που διακατέχει τις εργατικές τάξεις των καπιταλιστικών χωρών. Η επανάσταση πρέπει ν’ αρχίσει με τη διεκδίκηση του δικαιώματος στην τεμπελιά!

Και ενώ όσα γράφει για την οικονομία και τις ελεεινές συνθήκες ζωής των εργαζομένων συμπίπτουν με τα λεγόμενα του Μαρξ, που είναι η απόλυτη αυθεντία για τους σοσιαλιστές, (ο Λαφάργκ είναι γνωστός πολιτικός αγωνιστής και γαμπρός του), ο τρόπος που διαπραγματεύεται το θέμα του, από μια πρώτη ματιά είναι ανορθόδοξος, πράγμα που δίχασε και έφερε σε αμηχανία τους σοσιαλιστές.

Αλλά αυτή η αιρετικότητα και η αμφισβήτηση του Λαφάργκ, γέννησε εργατικές κατακτήσεις. Μαζί με τον Ζιλ Γκεσντ, συνέγραψε το οικονομικό πρόγραμμα του Γαλλικού Εργατικού Κόμματος, με το οποίο, μεταξύ άλλων, απαίτησαν καθιέρωση μιας ημέρας ανάπαυσης την εβδομάδα για όλους τους εργαζόμενους, απαγόρευση της παιδικής εργασίας κάτω των 14 και περιορισμό της εργασίας των ενηλίκων στις οκτώ ώρες. Τελικά η αργία μιας ημέρας καθιερώθηκε στη Γαλλία το 1906 και το οκτάωρο το 1909).