είναι το όραμα μιας ουτοπιστικής αρχιτεκτονικής που ο ιδιοφυής Βέλγος σχεδιαστής Francois Schuiten, σ’ αυτό το άλμπουμ, οδηγεί στο ακραίο της όριο, τόσο από εικονογραφική όσο και από αφηγηματική άποψη. Ένας μεταλλικός κύβος, άγνωστης προέλευσης, εμφανίζεται μια μέρα στο γραφείο του Αρχιτέκτονα, στην πόλη Ουρμπικάνδη. Για κάποιον μυστηριώδη λόγο οι πλευρές του αρχίζουν να εξαπλώνονται, δημιουργώντας ένα πλέγμα μεταλλικών δοκών, πλέγμα που διαπερνά τα κτίρια χωρίς να τα καταστρέφει και που μεγαλώνει ανεξέλεγκτα, ενώνοντας τις δύο πλευρές της πόλης τις οποίες χωρίζει ένα ποτάμι. Αυτό τρομοκρατεί την κεντρική διοίκηση της ευημερούσας πλευράς, αφού πλέον οι κάτοικοι της άγνωστης και φτωχής αντίπερα όχθης μπορούν να περάσουν απέναντι. Σε σενάριο του Benoit Peeters, ο Πυρετός της Ουρμπικάνδης, απ’ το 1985 που πρωτοδημοσιεύτηκε στο γαλλικό περιοδικό A SUIVRE, ώς σήμερα, έλαβε επανειλημμένες διακρίσεις στα διεθνή φεστιβάλ, με σημαντικότερη τη βράβευσή του στο φεστιβάλ της Ανγκουλέμ το 1985 σαν το ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ.