Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι  ο Μερσώ, ένας  ασήμαντος υπάλληλος γραφείου, χωρίς ιδεολογία, άθεος, άβουλος, αντικοινωνικός. Ένας άνθρωπος χωρίς φιλοδοξίες και  φίλους, χωρίς όνειρα, που  δεν  τον  δένει τίποτα με τους γύρω  του,  και ζει μια αδιάφορη υποταγμένη ζωή.  Αρνείται όμως  να συμμετάσχει ενεργητικά,  όπως  κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι παλεύοντας, ελπίζοντας ή πιστεύοντας σε κάτι  που θα την αλλάξει. Υπάρχει μέσα  του μια ενστικτώδης άρνηση, που εκφράζεται με αδιαφορία και απραξία σε όσα  του συμβαίνουν. Είναι  ένας  ξένος  σε μια κοινωνία παράξενα αυταρχική και καταπιεστική.  Δίχως  να ’χει τίποτα  ηρωικό, δέχεται να πεθάνει για την αλήθεια, και σε καμιά στιγμή δεν προσπαθεί να κρυφτεί σε ένα προσωπείο συμβιβασμού κι εναρμόνισης με τον  κοινωνικό περίγυρο.     

Το έργο  γράφτηκε από  ένα  μαχόμενο συγγραφέα - φιλόσοφο - υπαρξιστή, σε μια εποχή (1942) που  οι συγγραφείς αισθάνονταν ανίσχυροι μπροστά στον  παραλογισμό του πολέμου και στις  φρικαλεότητες που  μπορεί να προξενήσει ο άνθρωπος. Και αποτελεί το κορυφαίο μυθιστόρημά του.